10 Kasım 1952 / Vehbi KIZILGÜN
10 KASIM 1952
Sabahlar, her zaman
güzel değildir,
Her zaman ayrılık akşamla gelmez.
Al atlar sırtında
hoyrattır fecir,
Hoyrattır, ne kalbler kırmıştır, bilmez.
Sabahlar her
zaman güzel değildir.
Vakti, bir yerinden
bölünce şafak
İri ve rüyalı gözlerle müphem;
Nur olmuş içimde sanırım ak
pak
Ayrı bir mânada korktuğum adem,
Eski düşüncemde, rahat ve uzak.
Fethe çıkmış gibi
duyarım birden
Eşsiz gururunu bir cihangirin.
Ufuklar üstünde yüzen
tekbirden
Vatanca büyümüş asil ve derin
Bir matem tütmekte şimdi fecirden
Nefti yalnızlığı
başlar zamanın
Mağfiret ürperir, dağılır, uçar.
Ölüm korkusuyle dolu bir
anın
Müphem uzletinde ebedî ruhlar;
Nefti yalnızlığı başlar
zamanın.
Rüzgar esmez olmuş,
sular durgundur,
Bir garip hali var Dolmabahçe'nin;
Hala içimizde yüzen
gecenin
Aydınlık bilmeyen devamı durur,
Rüzgar esmez olmuş, sular
durgundur.
Ruh için, ölümsüz,
derler cihanda,
Her mevsim onunla güzel her seher
Bütün esatiri
parçalasan da
Atatürk önünde mağlupsun kader!
Ruh için, ölümsüz derler
cihanda.
Vehbi KIZILGÜN